KajVasthouden aan je eigen standpunt is soms makkelijker dan toegeven dat je het bij het verkeerde eind had. Zeker wanneer je er geld, energie, of je goede naam in hebt geïnvesteerd.
Het overkwam een groep bezorgde mensen (verenigd in SafeMinds) die een verband legt tussen vaccinatie en autisme. Ze initieerden een onderzoek met rhesusaapjes, dat zou moeten aantonen dat je van bepaalde inentingen autistisch kunt worden.
Geen verband
Toen er geen verband gevonden werd bleek dit voor de financiers van het onderzoek moeilijk te verteren. De meest voor de hand liggende reactie zou zijn geweest: uit het onderzoek blijkt geen verband. In plaats daarvan zetten ze vraagtekens bij het onderzoek!
“Despite the researchers saying they gave their data to an independent statistical consultant, SafeMinds still want to see a reanalysis of the data.”
Twijfels bij het bewijs
Zou hier cognitieve dissonantie in het spel zijn?
Dat overkomt de besten. Als het niet bij je overtuiging past dat je ongelijk hebt, blijven geloven dat je gelijk hebt. Terwijl een buitenstaander in het bewijs voldoende reden ziet om vraagtekens bij jouw overtuiging te zetten. Als de feitelijke resultaten van gedegen onderzoek worden genegeerd, dan weet je dat persoonlijke belangen (wetenschappers die hun status hebben aangewend, mensen die geld investeerden, langdurige strijd gevoerd hebben) te zwaar zijn gaan wegen: zwaarder dan ‘objectiviteit’.
“It seems that when you pay for the research yourself, the results can be harder to swallow.”
Ik las hier over het onderzoek:
health-and-medicine/anti-vaxxers-fund-study-finds-zero-link-between-vaccinations-and-autism
De oorsprong van de vaccinatie-veroorzaakt-autisme-beweging is afkomstig van de onjuiste onderzoeksconclusies van dr Andrew Wakefield uit 1997
Dit is deel 7 in een serie over cognitieve dissonantie
Klik hier voor deel 1