Dit prachtige lied is net als Vrij Me een samenwerking tussen Wende Snijders en Dimitri Verhulst. En net als Vrij Me gaat het, volgens mij, over het verlangen naar de helende kracht van intimiteit.

Snijders heeft inmiddels een paar versies online geplaatst, waarvan vooral de a-capella uitvoering veel indruk maakte.

Strofe 1

De eerste strofe van de tekst zet meteen de toon: ‘hou me vast’, alsof de ik-figuur in de afdruk die de omhelzing achterlaat alles kan bewaren van dit goede moment dat hij/zij zo graag wil blijven vasthouden – herinneren

Opvallend licht is het beeld van geluk zonder gewicht, het geeft de zoektocht naar het diepgevoeld willen vasthouden een zekere lichtvoetige ondertoon.

Hou me vast en
leer me zo alvast
hoe ik dit vasthoud
deze dag
deze lach op ons gezicht
hoe wij ons gelieven en
zo vallen in verbazing van
geluk zonder gewicht –
hou me vast

Strofe 2

In de tweede strofe roept de dichter beelden op van een warme zomeravond; concrete beelden die genoemd worden als beeld van ‘eenvoud’. Net als licht is eenvoud niet zwaar maar lichtvoetig, opnieuw dat contrast met de toon van de vraag ‘hoe hou ik dit vast’, smachtend en zoekend gezongen.

Hoe hou ik dit vast de
eenvoud van de avond zonder jas op ons terras
je hand waar ik die graag heb
we zwijgen heerlijk van de pret
ik ruik je in mijn glas, oh hoe hou ik dit vast –
hou me vast

Strofe 3

Hier wordt het lyrisch, een ander persoon wordt bezongen. In het beeld van god die niet ziet, zit de beeldspraak van ‘doen wat God verboden heeft’. Daar raakt het verlangen naar vasthouden en bewaren van een intense ervaring, de ervaring van vastgehouden worden te raken.

Hoe hou ik dit vast het
licht dat op je valt,
je mond is warm als de mistral
god ziet ons niet
ik wil je ik raak je aan
ik zing je uit
oh hoe hou ik dit vast –
hou me vast

Strofe 4 en 5

En dan lijkt de ik-figuur in het gedicht het verlangen neer te leggen, de toekomst even naast zich neer te leggen, op te willen gaan in het vastgehouden worden in het hier en nu. ‘Laat dit moment eeuwig duren, de tijd stil blijven staan,’ of in die trant.

Tot hier wil ik mij leven
hier leg ik mij neer
hier leg ik het af –
hou me vast

Tot hier wil ik mij leven
hier leg ik mij neer
hier leg ik mij af –
hou me vast

Strofe 6

En dan sluipt de toekomst toch binnen, als het moment dat onherroepelijk zal komen, waarin dit nu, dat eeuwig zou moeten duren, voorbij zal zijn. ‘Hou me vast’ en prent in mij zo dit moment in, dat ik het later nog kan voelen als dit moment voorbij zal zijn.

Hou me vast
zodat ik het kan aaien in de antraciete nacht
waarin dit alles al dit alles ons
allang zal zijn
ontsnapt

t. Dimitri Verhulst
m. Wende Snijders

Ontdek hier het laatste album van Wende Snijders

*De oorspronkelijke opmaak en interpunctie van het gedicht zijn onbekend